نوشتن داستان مثل ساخت فیلم احتیاج به برنامه ریزی دارد، از اعماق قلب بنویسید
به گزارش وبلاگ پیشرو به نقل از لیت هاب، جویس کارول اوتس نویسنده مشهور آمریکایی در حافظه معاصر این کشور صندلی ویژه ای برای نوشتن داستان های کوتاه و بلند بسیاری دارد و تقریباً یکی از پرکارترین نویسندگان عصر معاصر این کشور محسوب می گردد. شاعر و نویسنده معاصر آمریکا سال جاری توانست جایزه 200هزار یورویی سینه دل دوکای فرانسه را کسب کند و پیش از این جایزه نیز ده ها جایزه ادبی از جمله جایزه کتاب ملی آمریکا را در کارنامه خود دارد.
اوتس در کنار نوشتن رمان ها و داستان های کوتاه و بلند صندلی خاصی در میان شاعران انگلیسی زبان دارد و مالیخولیای آمریکایی آخرین مجموعه شعری است که از این نویسنده ماه فوریه امسال وارد بازار کتاب آمریکا شد. مجله ادبی لیترری هاب به بهانه چاپ این کتاب مصاحبه ای با اوتس نموده است که محتوای مصاحبه نوعی آموزش و توصیه به نویسندگان جوان است:
دوست دارید بیشتر چه کسی کتاب ها و داستان های شما را بخواند؟
کتاب های ما اغلب توسط کسانی خوانده و دوست داشته می شوند که قابل تصور نیست. این البته امیدواری هر نویسنده است. رسیدن نامه از سوی خوانندگان داستان هایم همواره خوب و خوشایند بوده ولی شعرهایم را دوست دارم شاعران دیگر بخوانند و درباره آن نظر دهند.
چه زمان از روز عادت دارید بنویسید؟
هر روز هفت صبح از خواب بیدار و تا ساعاتی از روز می نویسم. البته در دوره قرنطینه این عادت تقریباً به هم خورده است. معمولاً عصرها دوست دارم به جای نوشتن مطالعه کنم و شب نیز فیلم سینمایی -معمولاً یک فیلم کلاسیک- تماشا می کنم. قبل از خواب هم مطالعه می کنم. خیلی به برنامه ریزی رسمی و تکراری اعتقاد ندارم؛ چون نوشتن هر زمانی ممکن است.
با مسائلی که معمولاً نویسنده ها از آن حرف می زنند چطور کنار می آیید؟
خب این مسائل که می گویید همیشگی نیستند و در بین همه متفاوت است. به طور معمولاً هر نویسنده ای باید قبل از نوشتن به موضوع کار خود فکر کند و بدون فکر نمی گردد نوشت. به رویاها و واقعیات فکر کند و یادداشت بردارد و طرح کلی داستان را قبل از ورود به جزئیات بنویسد. قبل از ساخت یک فیلم سینمایی همه این کارها انجام می گردد و نوشتن یک کتاب داستان نیز دقیقاً شبیه ساخت یک فیلم است. همه چیز باید از قبل حساب شده برنامه ریزی گردد.
از خواندن چه کتابی هیچ وقت سیر نمی شوید؟
بارها مجموعه شعرهای امیلی دیکینسون، داستان های فالکنر، همینگوی، جیمز جویس، چخوف و لارنس را می خوانم.
به غیر از نویسندگی به کدام هنر بیشتر علاقه دارید؟
ممکن است هنر عکاسی و نقاشی.
بهترین توصیه ای که به جوان ترها برای نوشتن دارید.
هر چیزی که در دل دارند، بنویسند.
اولین کتابی که عاشقش شدید.
آلیس در سرزمین عجایب لوئیس کارول.
کتابی که نخوانده اید و دوست دارید بخوانید؟
تا پیش از قرنطینه همواره دوست داشتم جنگ و صلح تولستوی را تمام کنم؛ ولی تا به امروز هرگز پیروز نشدم. این کتاب بارها ارزش خواندن دارد.
آیا کتابی وجود دارد که آرزو می کردید شما می نوشتید؟
خب اگر این سوال جدی باشد، دوست داشتم آثاری شبیه کارهای شکسپیر و شاید داستان های کافکا نوشته بودم.
منبع: ایبنا - خبرگزاری کتاب ایران