درمان فاصله های بین دندانی - وبلاگ پیشرو

به گزارش وبلاگ پیشرو، فاصله های بین دندانی در برخی افراد مشاهده می گردد. مهم ترین دلیل درمان این حالت، تامین زیبایی است. البته گاهی ممکن است مشکل تکلم هم وجود داشته باشد. ابتدا باید دلیل ایجاد فاصله تعیین گردد که به طور معمول موارد زیر است: عظیمی فک و کوچکی دندان ها، فقدان یک یا چند دندان، وجود زبان عظیم و قوی و وجود فرنوم (بند

درمان فاصله های بین دندانی

فاصله های بین دندانی در برخی افراد مشاهده می گردد. مهم ترین علت درمان این حالت، تامین زیبایی است. البته گاهی ممکن است مشکل تکلم هم وجود داشته باشد. ابتدا باید علت ایجاد فاصله معین گردد که به طور معمول موارد زیر است: عظیمی فک و کوچکی دندان ها، فقدان یک یا چند دندان، وجود زبان عظیم و قوی و وجود فرنوم (بند پشت لب بالا) قوی و عظیم در ناحیه دندان های پیشین بالا.

برای درمان فاصله های بین دندانی ابتدا باید علت پیدا و تا حد امکان بر طرف گردد زیرا با توجه به علت، طرح درمان فرق دارد. برای مثال، چنانچه فاصله ها به علت وجود فرنوم باشد، باید ابتدا فرنوم جراحی و برداشته گردد و سپس فاصله ها بسته گردد وگرنه فاصله ها دوباره ایجاد می گردد. به طور معمول، از روش های زیر برای بستن فاصله ها استفاده می گردد: ارتودنسی (گاهی همراه با جراحی)، ایمپلنت، پروتزهای ثابت، لامینیت (پوسته) چینی و ترمیم کامپوزیت (مواد هم رنگ دندان) مستقیم و غیرمستقیم. انتخاب هرکدام از روش ها ارتباط مستقیم با علت فاصله های موجود دارد. برای مثال، چنانچه وجود فاصله ها به علت از دست رفتن یک یا دو دندان و جابه جایی بقیه دندان ها و یا فقدان مادرزادی دندان باشد، باید ابتدا از طریق درمان ارتودنسی دندان ها به هم نزدیک گردد و سپس فاصله به وجود آمده از طریق جایگرین کردن دندان مورد نظر اصلاح گردد. مساله مهم دیگر، میزان فاصله هاست. درصورت عظیم بودن فاصله ها نمی توان از روش ترمیم استفاده کرد زیرا حاصل کار دندان های عظیم و بدشکلی خواهد بود.

عامل سوم شیوه جفت شدن دندان هاست که باید به طور دقیق ارزیابی گردد. هنگامی که پس از مطالعات اولیه تصمیم به ترمیم دندان ها گرفته شد، از راه های متعددی می توان این درمان را انجام داد. روش های معمول عبارت اند از: لامینیت چینی و استفاده از کامپوزیت (مستقیم و غیرمستقیم). استفاده از لامینیت چنانچه بیمار به طور مناسب انتخاب شده باشد، از لحاظ زیبایی نتایج بسیار خوبی خواهد داشت. از مزایای این روش، تامین عالی زیبایی و ثبات رنگ است. از معایب این روش، تراش خوردن دندان ها (5/1 تا 2 میلی متر از لبه برنده و 5/0 میلی متر از سطح خارجی دندان) و صرف وقت و هزینه بیشتر است. در روش دوم یعنی ترمیم کامپوزیتی، دندان ها به طور مستقیم یا غیرمستقیم از طریق کامپوزیت ترمیم شده و فاصله ها بسته می گردد. در نوع غیرمستقیم به علت اینکه ترمیم ها در لابراتور ساخته می گردد، ممکن است از لحاظ شکل، ترمیم های زیباتری حاصل گردد. این روش معایبی هم دارد که طولانی تر شدن زمان درمان و بعلاوه هزینه بالاتر از آن جمله است. استفاده از کامپوزیت در مقایسه با پوشش های چینی ممکن است معایبی مانند تغییر رنگ های ترمیم های کامپوزیتی در طول زمان (به طور میانه سه تا چهار سال) داشته باشد که بیشتر به علت خواص ذاتی ماده است. امروزه کامپوزیت های جدیدی در دسترس است که نتایج کار با آنها بسیار مطلوب است.

منبع:http://www.salamat.com

/ن