قانونی برای زمین نخوردن - وبلاگ پیشرو

به گزارش وبلاگ پیشرو، نورا عباسی:هزار و یک راه برای تصاحب منابع طبیعی و اراضی ملی وجود دارد اما در مقابل تنها یک راه پیش روی قانون برای مقابله با زمین خواران گذاشته شده است، راهی که هنوز بعد از گذشت سال ها به جای آنکه بلای جان زمین خواران گردد، اسباب گله گذاری مجریانش شده است.

قانون کاداستر (حدنگار) که به عنوان قانون مبارزه با زمین خواری شناخته می گردد، در سال93 از سد مجلس و شورای نگهبان عبور کرد. از آن موقع قرار بود قانون کاداستر همچون اکسیری به داد طبیعت و زمین های بی زبان برسد و نگذارد زمین خواران ردی از ویلاسازی ها بر تن آنها به جای بگذارند.

تهیه دقیق مشخصات زمین، ملک و ثبت کامل مشخصات مالکان در سندهای رسمی ازجمله اهداف قانون کاداستر بود که قانون گذاران بنا داشتند با تصویب و اجرای آن در مقابل تصرفات غیرمجاز، سندسازی و... قد علم کند، خواسته ای که با وجود گذشت 4سال هنوز اندر خم یک کوچه است.

• قانونی که کامل اجرا نشد

بدون شک شفافیت در مالکیت راه زمین خواران را سد می نماید اما چند عامل موجب شده تا قانون کاداستر به طور کامل اجرا نگردد و زمین خواران همچنان دست بالا را در مالکیت زمین داشته باشند. اعتبار داشتن معاملات قولنامه ای و غیررسمی در کنار تأ مین نشدن هزینه اجرای این قانون، 2 دلیلی هستند که از آنها به عنوان مهم ترین موانع اجرایی شدن کاداستر یاد می گردد.

فهم ما این است که نمی خواهند کاداستر اجرا گردد. ؛ این گفته احمد تویسرکانی -رئیس سازمان ثبت اسناد و املاک کشور- نشان از این واقعیت دارد که در کنار موانع غیرقانونی، حاشیه های دیگری به نتیجه رسیدن این قانون را به تأخیر می اندازند.

ناامیدی از اجرای کامل قانون کاداستر موجب شد تا فعالیت های موازی در رابطه با زمین خواری شکل بگیرد و شاهد نواختن تک نوازی های بی فایده در این حوزه باشیم. مسعود پزشکیان -نایب رئیس مجلس دهم-، ازجمله افرادی است که از اجرایی نشدن کاداستر و همچنین فعالیت های موازی گله مند است. او سال گذشته در همایش روز جهانی تنوع زیستی گفته بود:

سال هاست که کاداستر به شکل قانون درآمده اما به اجرا نرسیده است. با وجود این به دنبال تشکیل ستاد مبارزه با زمین خواری هستیم درحالی که اگر قانون کاداستر اجرا و داده های کافی جمع آوری می شد امکان زمین خواری وجود نداشت و احتیاجی به ستاد هم نبود.

• اگر کاداستر بود...

مقابله با زمین خواری و اجرای قانون کاداستر در کنار نجات طبیعت می تواند از ردی حیات بخش از خود در زندگی انسان ها به جای بگذارد تا جایی که اهمیت این قانون در روزهای پس از حوادث طبیعی همچون سیل بیش از پیش نمایان می گردد.

ساخت و سازهای غیرقانونی در بستر رودخانه ها و در حریم اراضی ملی واقعیت تلخی است که معمولا پس از حوادث طبیعی همچون سیل زمینه انتقادهای بسیاری را فراهم می نماید اما در گذر زمان به دست فراموشی سپرده می گردد، غافل از اینکه با اجرای این قانون می توان موجب پیشگیری از این حوادث شد.

• آیا کاداستر کافی است؟

هر چند این قانون هنوز به طور کامل اجرا نشده است و در راستا قانون کاداستر موانعی همچون هزینه ها، راه های غیررسمی ثبت املاک و... قدرت نمایی می نمایند اما از نظر بعضی حتی درصورت اجرای کامل این قانون نمی توان گمان کرد که زمین خواری برای همواره از بین خواهد رفت، چرا که شیخ علی شاهی در سال94 به عنوان مسئول اداره کل کاداستر سازمان ثبت گفته بود: در ایران هر زمینی متولی دارد.

املاک داخل شهر که متولی شخصی دارند و املاک حومه شهرها که عمدتاً دولت متولی است. در هر زمین خواری باید دید متولی کیست؟ زمین خواری اصولا با درست کردن یک سری مستندات انجام می گردد و با کاداستر یا ثبت نمی توان جلوی کار متولی را بر زمین گرفت. وی با بیان اینکه مشکل، قوانین هم نیستند و راه هایی برای فرافکنی قوانین وجود دارد می افزاید: توجه بیشتر متولیان به زمین هایشان باعث جلوگیری از زمین خواری می گردد.

در واقع باید گفت که زمین خواری دردی است که با توسل به شیوه های مختلف به جان طبیعت افتاده است؛ روزی به دلیل داشتن متولی های متعدد بر سر اراضی ملی آوار می گردد و روزی هم به دلیل شیوه های دور زدن قانون همچون سندسازی های غیررسمی زمینه زمین خواران را مهیا می نماید و برای درمان این درد احتیاج به یک عزم ملی است.