اولین دریافت کننده قلب خوک درگذشت - وبلاگ پیشرو

به گزارش وبلاگ پیشرو، دیوید بنت(David Bennett) مردی که از یک خوک اصلاح ژنتیکی شده قلب پیوندی دریافت نموده بود، بعد از ظهر روز سه شنبه، دو ماه پس از جراحی در مرکز پزشکی دانشگاه مریلند، درگذشت.

به گزارش ایسنا و به نقل از نیویورک تایمز، بنت اولین فردی بود که قلب دارای نارسایی خود را با قلب یک خوک اصلاح ژنتیکی شده جایگزین کرد. دیوید بنت که 57 سال داشت در مریلند زندگی می کرد. او دچار عارضه قلبی شدیدی بود و پس از آن که به دلیل واجد شرایط نبودن، چندین بار درخواستش برای قرار گرفتن در فهرست انتظار دریافت قلب انسان رد شد، با دریافت آزمایشی قلب خوک موافقت کرد.

تعیین نیست که بدن او عضو پیوندی را پس زده است یا خیر. سخنگوی بیمارستان می گوید: هیچ دلیل تعیینی برای مرگ وی شناسایی نشده است.

مقامات بیمارستان بیان کردند که نمی توانند بیش از این در خصوص دلیل فوت او اظهار نظر نمایند زیرا پزشکان هنوز او را به طور کامل مورد معاینه قرار نداده اند. آن ها قصد دارند نتایج را در یک مجله پزشکی معتبر چاپ نمایند.

دکتر بارتلی پی گریفیت(Bartley P. Griffith) که این پیوند را انجام داده است می گوید که کارمندان بیمارستان از در گذشتن آقای بنت بسیار ناراحت شده اند.

وی اضافه کرد: او ثابت کرد که بیماری شجاع و شریف است و تا لحظه آخر جنگید. آقای بنت را میلیون ها نفر در سراسر دنیا به دلیل شجاعت و اراده اش برای ادامه زندگی خواهند شناخت.

قلب پیوند زده شده در ابتدا عملکرد خوبی داشت و برای چند هفته هیچ نشانه ای از پس زده شدن وجود نداشت. او با خانواده اش وقت گذراند و فیزیوتراپی انجام داد اما از بیمارستان مرخص نشد و به گفته مسئولین بیمارستان چند روز قبل حالش رو به وخامت رفت.

سازمان غذا و دارو ایالات متحده آمریکا مجوز اضطراری این جراحی را در شب سال نو صادر نموده بود. این مجوز زمانی داده می گردد که یک محصول پزشکی تجربی که در این مورد قلب اصلاح ژنتیکی شده خوک بود، تنها گزینه برای بیماری است که با شرایط پزشکی جدی که زندگی اش را تهدید می نماید، روبرو است. این مجوز با امید به نجات جان بیمار اعطا شد.

آقای بنت نیز روز قبل از جراحی گفته بود: من یا باید این پیوند را انجام دهم یا جان خود را از دست می دهم. من می خواهم زنده بمانم. اگرچه این تیری در تاریکی است اما آخرین شانس من است.

پسر آقای بنت در بیانیه ای از بیمارستان و کادر آن برای کوشش های همه جانبه شان از طرف پدرش تشکر کرد و گفت: ما امیدواریم این داستان آغازی برای امیدواری باشد و نه سرانجامی برای آن. ما بعلاوه امیدواریم که آن چه از این جراحی آموخته شده است به نفع بیماران آینده باشد و روزی به کمبود عضو اهدایی که سالانه جان بسیاری از افراد را می گیرد، سرانجام دهد.